اثربخشی آموزش ارزش های زندگی به کودکان پیش دبستانی بر میزان سلامت روان، رشد اجتماعی آنان و خودکارآمدی والدین

هدف از این پژوهش تبیین اثربخشی آموزش ارزش های زندگی به کودکان پیش دبستانی بر سلامت روان، رشد اجتماعی آنان و خودکارآمدی والدین آنها بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان پیش دبستانی که در مهد کودک های تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر شیراز در سال 1389 وجود داشت، بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد351 کودک انتخاب، و پرسشنامه سلامت روان (psc) و رشد اجتماعی واینلند برای کودکان و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز برای والدین آنها اجرا شد. بعد از تکمیل پرسشنامه ها، تعداد 30 نفر از افرادی را که از حد نصاب نمره پایین تر بودند به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش ارزش های زندگی قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره و کوواریانس آنالیز شدند. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت در دو گروه آزمایش و کنترل از نظر میزان سلامت روان (0001/0 p?)، رشد اجتماعی (002/0p?) و خودکارآمدی والدین (02/0p?) به سطح معنادار رسیده است. اندازه اثر آموزش به ترتیب 75 ، 30 و 18 درصد می باشد. بنابراین آموزش ارزش های زندگی به کودکان بر سلامت روان، رشد اجتماعی آنان و خودکارآمدی والدین آنها موثر است.